Planowanie nie na siłę

Planujemy pewne działania. Jednym udaje się planować raz w tygodniu, inni planują codziennie, ale czasem jest tak, że plany idą w całkiem innym kierunku niż chcielibyśmy.

Czy ktoś jest w stanie zatrzymać ten pociąg. Wysiadam. Nie wiem czy to pogoda, czy spadek ciśnienia zapowiadany we wczorajszych wiadomościach, ale czuję się jak śnięta ryba.
Moja praca wymaga skupienia uwagi, ogromnego skupienia i koncentracji, pracy w hałasie czasem z nieprzewidywanymi działaniami dzieciaków, a dzieci bywają bardzo kreatywne, oj bardzo.

Wróciłabym do domu i oddała się w ręce kanapy, zanurzyła w niebiański sen, ale pomarzyć sobie mogę, a kto mi zabroni? Wrócę z pracy, po drodze odbiorę Młodszego, zakupy, przydałoby się zrobić obiad.

I dojdę do mojej ulubionej czynności, otworzenie notesów i zobaczenie co muszę zrobić, co mogę, a nie muszę.

Bo tak naprawdę to nic nie muszę, bo nikt mnie nie zmusza. Nie warto też zamartwiać się tym, że coś nie wyszło tylko trzeba iść do przodu. Zachęcam Was przy okazji do przeczytania krótkiego artykułu na portalu Kobiece Porady o tym, żeby żyć tu i teraz. Bywam bardzo elastyczna w planowaniu. Dziś już przejdę do konkretów.
Do tej poty planowałam w małym organizerze. Był mały, ale niech Was nie zmyli słowo mały, bo objętość miał wielkości cegłówki. Tym sposobem był dobrym środkiem do samoobrony, a torebka w której był miała kilka kilo, a naprawdę nie mam wiele w torebce.

Był moment, że lista rzeczy zaczęła mnie przytłaczać. Rozrastała się do poziomów, które powodowały u mnie stany pomiędzy ochotą wybuchnięcia płaczem, a chęcią ucieczki.

Już dawno myślałam o większym plannerze. Większy, więcej miejsca, wszystko się zmieści, ale… Jednak postanowiłam po nabyciu większego pozostać również przy małym. Duży taki ładny i DUŻY. Musiałabym kupić dużą torbę, a ta pewnie miałaby kilka kilo więcej niż moja mała, więc po przemyśleniu postanowiłam, że jednak duży zostanie w domu, a mały nadal będzie wędrował ze mną do pracy.

Dla mnie to rewelacyjne rozwiązanie. Mały stał się wersją fit plannera do pracy. Jasno i przejrzyście widzę teraz wszystko co muszę zrobić, załatwić, zapisuję pomysły i plany związane tylko i wyłącznie związane z pracą i stażem, a duży stał się kreatywnym centrum dowodzenia w domu.

W każdym mam kalendarz tygodniowy i miesięczny. Oprócz kreatywnych planów w dużym plannerze mam tam  też pomysły na zabawy z dziećmi. Kilka porad o tym jak prawidłowo zadbać o rozwój dziecka znajdziecie TU. Zajrzyjcie też do artykułu Koniec z nuda, czyli jak zaplanować czas dziecku.

A Wy gdzie planujecie? W telefonie? W notesie, kalendarzu? Podzielcie się zdjęciami, a może macie fajny post o planowaniu? Chętnie przeczytam.