A życie płynie dalej…

Czasem wydaje mi się, że dni są takie monotonne i nudne, a wiele cennego czasu przecieka między palcami.

Od poniedziałku do piątku wstaję o 5.40, ubieram się i piję kawę. Po czym około 6.30 wychodzę z domu do pracy. Czasem przygotowuję i zabieram jeszcze dziecko do przedszkola. Przyjeżdżam do pracy około 7.15. Jem śniadanie i zaczynam pracować.

Jestem nauczycielem…

Nie posiadam planu dnia, poza planem lekcji w szkole.

Zazwyczaj 2 dni w tygodniu korzystam przez godzinę z siłowni. Czasem mam do napisania jakiś post na blogu lub obrobienia zdjęcia – szybciej folder z nieobrobionymi zdjęciami puchnie niż go obrabiam. Mój dzień ogólnie jest zmienny przez wyskakujące szkolenia i konferencje.

W środy od razu odbieram dzieci i nie mam czasu na blogowanie w piątek podobnie.

W międzyczasie zrobiłam inspirację dla ArtBrawurki – mediowy notes. One mi się chyba nigdy nie znudzą.

Dodatkowo staram się tworzyć i umieszczać posty na blogu. Nie jest łatwo łączyć ze sobą pracę etatową, pasję i wychowanie dzieci. Często łapię się na tym, że wiele rzeczy jest kosztem rodziny. Wcale mi się to nie podoba. Staram się, choć często mi nie wychodzi.

Czasem mam około 4 godziny w sobotę tylko dla siebie, gdzie idę na siłownię, śniadanie do lokalu i zajmuję się pisaniem kolejnych postów.

 

Trudnością jest chorowanie dzieci, ale to jest nieuniknione. Nie potrafię pracować wieczorami, po 20. Powinnam położyć się około 22, a jak zaczynam pracować przy komputerze, obróbce zdjęć to i czasem kładę się o 24.

Ostatnio wskoczyło nam dodatkowych 5 godzin w miesiącu rehabilitacji syna, do tego trzeba jeszcze doliczyć dojazdy.

A i przy okazji pozmieniały się terminy niektórych zajęć dodatkowych.

I wiem, że nic nie wiem.

 Nie lubię zmian. Ledwo wpadłam w rytm, przyzwyczaiłam się, a tu trzeba nanieść poprawki i wdrożyć w życie zmiany.

Jak planować, gdy każdy dzień jest inny i wyskakują w międzyczasie nieplanowane wizyty lekarzy, szkolenia, choroby… itp.

I wiem, że trzeba brać to co nam życie przynosi z całą słodyczą i gorzką jego nutą, ale nikt nie powiedział, że będzie to łatwe, proste i przyjemne.