Kolejne jajo

Chciałabym napisać coś mądrego. Wytężam umysł… staram się, ale nic nie przychodzi mi do głowy.

Nie wiem o czym pisać. Pierwszy raz mam pustkę w głowie, choć emocje we mnie sięgają zenitu. Jestem jak wulkan, który ma za chwilę wybuchnąć. Chciałabym zniknąć, choć byłoby łatwiej wystrzelić niektóre osoby w kosmos.

Nie chcę rozpoczynać dyskusji, która zaleje falą hejtu nauczycieli. To co się dzieje nie mieści mi się w głowie.

Jedna z nauczycielek Marta, która jest dla mnie guru edukacji wprowadzania innowacji udostępniła rewelacyjny film stworzony przez jej uczniów SŁOWA KRZYWDZĄ.

Słowa mają ogromną moc, już nie będzie tak samo.

Osoby hejtujące mnie, nauczycieli powinni mieć wstyd spojrzeć mi w oczy. Posłuchajcie również wypowiedzi nauczyciela roku – Marcina.

Najbardziej mnie przeraża to w jakim żyję kraju. Ile kłamstw mówi się na temat nie tylko nauczycieli i ile ludzi wierzy w te kłamstwa, jak bardzo dają się wmanipulować. Czuję się jakbym żyła koło jakiejś sekty.

I nie rozumiem dlaczego tyle hejtu jest wylewanego na nauczycieli. Przeraża mnie to bardzo. Boję się o przyszłość moich dzieci w takich realiach.

I tak nie mam zbytniej nadziei, że dotrze to do tych, do których powinno dotrzeć, bo większość ma klapki na oczach i marchewkę kłamstw zawieszoną przed nosem. Nie wiedzą, że to tylko ich wyobraźnia pędząc za nią z wywalonym jęzorem, „a może jednak uda mi się ugryźć kawałek”.

To nie my, nauczyciele mieszamy ciągle w szkolnictwie.

Nie my utworzyliśmy gimnazja, aby je potem rozwalić. Nas nikt nie słuchał. Były protesty i fortuny wydane na to wszystko. My nie mieliśmy nic do powiedzenia, nikt nas nie słuchał.

Nie my kazaliśmy iść do szkoły 6 latkom, by potem się z tego wycofać.

Nie my kazaliśmy wracać do systemu 8 klasowego, aby zafundować dzieciom stres z powodu przeładowanego materiału, podwójnego rocznika, brakach miejsc w szkołach średnich.

Musimy realizować podstawę programową narzucaną nam, musimy wywiązywać się z przerobienia jej. Tak się nie da. Dzieci są różne. W różnym czasie chłoną materiał. A my musimy iść dalej, bo inaczej nie przerobimy materiału.

Nie do nas te pretensje. Skierujcie swoje niezadowolenie w kierunku tych, którzy zafundowali nam (nauczycielom, rodzicom i dzieciom) ten cały bajzel.

Czy strajk coś da? Już daje. Widać jak jednoczą się z nami nauczyciele z innych krajów, wykładowcy, wielu rodziców, dzieci, aktorzy i inni ważni i nie wymienieni tu ludzie. Jestem wdzięczna za każde słowo wsparcia, dziękuję każdemu.

Każdy ma prawo wyrażać swoją opinię, każdy ma prawo do strajku. Jednak nie zgadzam się na poniżanie, hejt i cały jad wylewany na nauczycieli.

A ze względu na to, że dzieją się jaja w kraju to i obok mojego refleksyjnego wpisu pokazuję jedną z ostatnich prac zrobionych jako inspiracja w ramach projektu Scrapbooking? Jestem na tak! realizowanego z budżetu obywatelskiego w Katowicach.

Zapraszam jeszcze na mój poprzedni wpis o byciu nauczycielem, tak przy okazji jak ktoś przegapił. Kocham mój zawód i marzę o lepszych warunków, które muszą w edukacji nadejść, pomijając już nasze zarobki. Lepsze warunki to także lepszy komfort nauki dla uczniów.

Mam nadzieję, że moi czytelnicy, nawet jak się nie zgadzają z wieloma rzeczami, potrafią rozmawiać, a nie hejtować.

Szanujcie się, uśmiechajcie do Siebie i nie wierzcie we wszystko. Używajcie Swoich głów. Nie dajcie się zmanipulować i wciągnąć w to całe bagno.

A że zbliżają się święta i są związane z jajami, przyjemniejszymi niż te, które dzieją się wokół mnie to zgłaszam się na wyzwanie:

• na blogu scrapkowo.pl

• na blogu CraftyMoly

• oraz na blogu sklepik Gosi